Het Centre Georges Pompidou, officieel het Centre national d'art et de culture Georges-Pompidou ook bekend als Centre Pompidou of Centre Beaubourg, is een centrum voor moderne kunst in Parijs dat toonaangevend is in de wereld.

Het werd in februari 1977 geopend. De grote droom van de voormalige Franse president Georges Pompidou kwam eindelijk uit. Hij wilde dat er in Parijs een groot publiekscentrum werd gebouwd waar alle vormen van Moderne kunst, maar ook andere uitingen een plek zouden krijgen. Het Centre Pompidou is een opvallend gebouw. Het is ontworpen door de architecten Richard Rogers uit Groot-Brittannië en Renzo Piano uit Italië. De gevel van het gebouw is een wirwar van pijpen en buizen in verschillende kleuren. De kleuren geven de functie van de buizen aan. De bedoeling van de architecten was dan ook om het gebouw als het ware binnenstebuiten te keren.

In het centrum is op twee etages onder andere het Musée national d'art moderne gevestigd met een van de belangrijkste verzamelingen moderne kunst ter wereld (circa 60.000 werken). Sculpturen, schilderijen, boeken, film, video, muziek, vormgeving, enz., alles is in het Centre Pompidou te vinden. Na twintig jaar intensief gebruik was het Centre Pompidou hard aan een opknapbeurt toe. Er waren in de voorafgaande jaren maar liefst 160 miljoen bezoekers geweest en dat had zijn tol aan het gebouw geëist. De renovatie en de interne vernieuwing werd uitgevoerd door de architecten Renzo Piano en Jean-François Bodin. Op 1 januari 2000 werd het gerenoveerde Centre Pompidou weer voor het publiek geopend. De activiteiten van het Centre Pompidou zijn onder andere: presentatie van de permanente collectie van het Musée national d'art moderne - Centre de création industrielle tentoonstellingen Bibliothèque Kandinsky, plek voor het gewone publiek om te lezen, mogelijk gemaakt door de Bibliothèque publique d'information optredens onder andere theater, dans en muziek bioscoop, symposia en debatten en publicaties.