Arbois in Montagnes du Jura - het Franse Juragebergte.

De provincie Gerona is de eerste Spaanse provincie bij de passage van de grens met Frankrijk.

Booking.com heeft een aanbod van meer dan 2.330.186 accommodaties over de hele wereld.

Kreta is het grootste en meest zuidelijke eiland van Griekenland. Het heeft voor ieder wat wils.

Ouagadougou is de hoofdstad en grootste stad van Burkina Faso, een land in West-Afrika. De stad ligt ongeveer in het centrum van het land en telt naar schatting 1,4 miljoen inwoners.

Voor meer informatie zie ook onder de kaart

JavaScript must be enabled in order for you to use Google Maps.
However, it seems JavaScript is either disabled or not supported by your browser.
To view Google Maps, enable JavaScript by changing your browser options, and then try again.

Als administratief, educatief en cultureel centrum en belangrijkste economische groeipool, trekt de stad migranten aan uit het hele land. Over het algemeen heeft de stad het karakter van een groot dorp en een levendige marktplaats. Het straatbeeld wordt bepaald door de talrijke fietsers en motorrijders. De laatste jaren neemt het aantal auto's ook toe, wat in het centrum tot verkeersproblemen kan leiden. De stad breidt zich door de laagbouw horizontaal in alle richtingen uit, wat een probleem vormt voor het aanleggen van nutsvoorzieningen en algemene infrastructuur. In het centrum zijn er grootschalige bouwprojecten aan de gang die een modern zakencentrum moeten creëren.

De stad heeft haar internationale bekendheid vooral te danken aan het tweejaarlijkse FESPACO filmfestival. Dit is de belangrijkste manifestatie voor de promotie van de Afrikaanse film en media, dat in februari 2007 aan zijn 20e editie toe was.

Ouagadougou is de zetel van de Commissie van de UEMOA (Union Économique et Monétaire Ouest Africaine), de organisatie van de acht landen die de CFA-frank als munteenheid delen en die een economische unie, min of meer naar Europees model, nastreven. Ook het Uitvoerend Secretariaat van het CILSS (Comité inter-États de lutte contre la sécheresse au Sahel) is in Ouagadougou gevestigd.

De stad ligt in het midden van het land op het centrale Mossi-plateau, op een knooppunt van regionale en internationale verkeerswegen. Deze laatste geven aansluiting op vier grote zeehavens: Abidjan (Ivoorkust), Tema (Ghana), Lomé (Togo) en Cotonou (Benin). Er is ook een belangrijk doorgaand verkeer naar Niamey (Niger) en Bamako (Mali). De RAN-spoorweg die van Abidjan over Bobo-Dioulasso naar kopstation Ouagadougou leidt, is sinds de vredesakkoorden in Ivoorkust weer regelmatig in gebruik. Er bestaat een project om deze spoorweg door te trekken naar Niamey (Niger) en Cotonou (Benin). De internationale luchthaven onderhoudt regelmatige verbindingen met Europa en de regionale hoofdsteden. Ze is door de snel groeiende stad ingesloten en er bestaan plannen voor de aanleg van een nieuwe luchthaven in de buurt van Ziniaré, op zo'n 35 km ten noordoosten van de stad.

De stadskern, die vanaf het begin van de 20e eeuw naar Frans koloniaal model werd aangelegd, bestaat uit een aantal wijken langs brede lanen die uitwaaieren van het Rond Point des Nations Unies. In de straten rond de Centrale Markt (Rood Woko genaamd) en het Spoorwegstation, met de daarachter gelegen Markt van Dapoya, bevindt zich traditioneel het zwaartepunt van de klein- en groothandel. In de wijken Paspanga en Koulouba, die zich uitstrekken van het postkantoor naar het oosten, zijn verschillende administratieve diensten gevestigd: ministeries, ambassades, scholen, het Yalgado Ouedraogo-ziekenhuis, leger en politie. Ten Zuidwesten van het Rond Point des Nations Unies, liggen de Quartiers Saints met de Grote Moskee, de Kathedraal, het kerkhof en het Paleis van de Mogho Naba, de traditionele Koning van het Mossi-rijk van Ouagadougou.

Rond die kern zijn geleidelijk aan populaire en dichtbevolkte woonwijken ontstaan, zoals Dapoya, Koulouba en Bilbalogho. Andere zones zijn luxueuzer, zoals Petit Paris in Gounghin en de ambassade-wijk naast het vliegveld.

In de jaren tachtig en negentig breidde de stad zich flink uit. Het stadsbestuur probeert die uitbreidingen te plannen en in de nieuwe wijken bij voorbaat een minimum aan infrastructuur aan te leggen. Toch zijn er ook veel "ongestructureerde" uitbreidingen. Deze laatste (quartiers non-lotis) worden door de bevolking met bescheiden middelen opgezet en hebben meestal geen water, elektriciteit, riool of verharde wegen. Na verloop van tijd worden die ongeplande uitbreidingen weer afgebroken en op een gestructureerde manier in het stadsbeeld opgenomen. De oorspronkelijke bewoners krijgen als vergoeding een perceel in de nieuwe wijk om zich te vestigen. In het laatste decennium werden grootscheepse stadsvernieuwing en -uitbreidingsplannen ten uitvoer gebracht. Hier verschijnt Ouaga 2000, een woonwijk voor hogere inkomens, waar ook een modern zakencomplex, nieuwe ministeriële kantoren, ambassade-gebouwen en een nieuw presidentieel paleis worden aangelegd. In het stadscentrum zelf werden oude wijken onteigend om plaats te ruimen voor het ZACA, een nieuwe administratieve en commerciële wijk.

Ouagadougou heeft een bescheiden industriële sector, wat de zwakke concurrentiepositie van de stad ten opzichte van de aan de kust gelegen grote steden van West-Afrika verklaart. De informele sector is alomtegenwoordig, met een sterke aanwezigheid van ambulante en kleinhandelaars, verwerking van landbouwproducten, kleinschalige textielverwerking, allerhande reparatiebedrijfjes en horeca. Daarnaast is de bouwsector één van de belangrijkste werkgelegenheid creërende activiteiten. Ook toerisme speelt in toenemende mate een rol, met een groeiend aantal hotels in alle prijsklassen. Culturele activiteiten in de brede zin met muziek, theater en artisanale productie, zoals houtbewerking, bronsgieterij en mode ontwikkelen zich op basis van het toerisme en de periodieke festivals (FESPACO, SIAO). Communicatie is over het algemeen goed: er zijn drie GSM-operatoren en in de stad is internet via een ADSL-aansluiting mogelijk. Mede door de politieke stabiliteit en relatief rustige sociale context, heeft de stad zich een zekere faam kunnen verwerven als educatief en universitair centrum. Verder streeft de regering ernaar, de stad als een regionaal congrescentrum te profileren.

De naam van de stad zou afkomstig zijn van Woogho do, een fragment van een formule waarmee in de elfde eeuw de Mogho Naba Oubri de oorspronkelijke bewoners, wiens territorium hij juist had ingenomen, hun plaats heeft gewezen. Het betekent zoiets als: "plaats waar eer wordt bewezen". Nadat het land onafhankelijk werd was de stad nog steeds een relatief bescheiden provinciale hoofdstad met nauwelijks meer dan 60.000 inwoners en een bebouwde oppervlakte van zo'n 25 km². Daarna is de groei snel gegaan: in 1981 telde de stad zo'n 375.000 inwoners en besloeg ongeveer 58 km²; in 2002 1.200.000 inwoners op zo'n 160 km². (cijfers IGB)


Veilig, snel, vertrouwd

Booking.com

Andere citymaps