De Werelderfgoedlijst is een lijst met Werelderfgoed samengesteld door de Commissie voor het Werelderfgoed van UNESCO op voordracht van de aangesloten landen.

Het materieel werelderfgoed bestaat sinds de 35e sessie van de Commissie (2011) uit 936 werelderfgoederen, waarvan 183 natuurerfgoed (N), 725 cultuurerfgoed (C) en 28 als een combinatie van beide: gemengd erfgoed, (C|N). Er staan 35 werelderfgoederen op de lijst van bedreigd werelderfgoed, omdat ze als werelderfgoed gevaar lopen om in hun waarde aangetast te worden door bijvoorbeeld bebouwing, ontbossing, oorlog e.d. De 936 werelderfgoederen liggen verspreid over 153 landen. De Werelderfgoedconventie is door 187 van de 193 bij UNESCO aangesloten landen geratificeerd.

Binnen UNESCO en de commissie voor het Werelderfgoed is er doorheen de jaren een stijgende aandacht dat de sites en patrimonia uiteraard dienen te voldoen aan de eisen en criteria die aan het werelderfgoed gesteld dienen te worden, maar dat er ook een zekere evenredigheid zou bestaan tussen de verschillende wereldregio's en tussen het natuur- en cultuurerfgoed. Er heerste enig ongenoegen over het overwicht aan sites in Europa. In onderstaande tabel worden de erfgoedsites naast een verdeling tussen natuur- cultuur- en gemengde sites ook opgedeeld per regio. De commissie hanteert bij de geografische locatie vijf regio's. Europa en Noord-Amerika slaat op Europa, Rusland, Turkije, de landen in de Kaukasus, Israël, de Verenigde Staten en Canada. Latijns-Amerika en de Caraïben omvat naast Latijns-Amerika en de Caraïben eveneens Belize, Guyana, Suriname en Frans-Guyana. Azië en Pacific omvat in Azië niet Rusland, wel ook Australië en Oceanië. Met de regio Afrika wordt Sub-Saharisch Afrika aangeduid, Noord-Afrika en het Midden-Oosten worden aangeduid met de regio Arabische Staten.