Kaart van Jamaica. Het eiland Jamaica is een land in het Caribisch gebied ten zuiden van Cuba en ten westen van het eiland Hispaniola. Jamaica is lid van het Gemenebest van Naties, Koningin Elizabeth II is staatshoofd.
Jamaica is onderverdeeld in 3 counties en 14 parishes.
Het eiland werd rond 650 in gebruik genomen door de Arawaks uit Zuid-Amerika die het eiland Xaymaca noemden. Rond 1400 kwamen de Cariben, een kannibalistische stam uit Zuid-Amerika, het vredige bestaan van de Arawaks verstoren. In 1494 werd het eiland ontdekt door Christoffel Columbus die het tot 1509 als privé-eiland gebruikte waarna de Spanjaarden het eiland Santiago noemden en er vanaf 1517 Afrikaanse slaven lieten komen. De Arawaks werden uitgeroeid door een combinatie van besmettelijke ziektes, slavernij en oorlog. In de Spaanse tijd woonden er niet meer dan ongeveer 2000 mensen op het eiland, waarvan de helft Spanjaarden. Deze hielden zich voornamelijk bezig met landbouw en veeteelt voor export naar Spanje en Cuba. In 1655 werd Jamaica veroverd door de Engelsen. Nadat het veroveren van Hispaniola was mislukt, besloot een Britse vloot, onder gezag van Oliver Cromwell, dan maar een ander gebied op de Spanjaarden te veroveren. Daarbij viel de keus op het naburige, zwak beveiligde eiland Jamaica. Veel Spanjaarden die er woonden vluchtten naar Cuba. Ze lieten hierbij hun slaven achter op Jamaica met het oog op hun hulp bij een eventuele herovering van het eiland. Deze slaven zijn echter de bergen ingetrokken en bouwden daar een nieuw bestaan op. Ze staan bekend als de Maroons. In 1658 probeerden de Spanjaarden tevergeefs het eiland weer in te nemen. In 1670 werd Jamaica formeel aan Engeland overgedragen. Onder Brits bestuur werd Jamaica een belangrijk wingewest. Er kwamen grote aantallen plantages, waar vooral suikerriet werd verbouwd. Op de plantages werden grote aantallen slaven uit West-Afrika tewerkgesteld. In 1690 kwamen de slaven op het gehele eiland in opstand. Tussen de wereldmachten was destijds nogal wat strijd om de macht over de economisch belangrijke kolonies in het Caraïbisch gebied. Zo verwoestte een Franse vloot in 1694 meer dan 50 suikerrietplantages. Van de plantages gevluchte slaven zochten vaak hun toevlucht bij de Maroons in het binnenland. Dit leidde tot diverse strafexpedities van het koloniale leger. In 1739 tekenden de Maroons, een verdrag met de Engelsen. Ze kregen land en zelfbestuur. Als tegenprestatie beloofden ze te helpen nieuwe opstanden te onderdrukken. Er brak een nieuwe opstand uit in 1760 en de Maroons hielpen die onderdrukken. In 1795 raakten de Maroons opnieuw in oorlog met de Engelsen. In 1807 werd door de Engelsen de slavenhandel verboden. Een slavenopstand rond de stad Montego Bay werd in 1831 nog hard afgestraft. De bevolking kreeg nog ontberingen te verduren, zoals de Morant Bay rebellie in 1865 geleid door George William Gordon en Paul Bogle. Ook deze werd hardhandig onderdrukt. In 1838 kwam aan de slavernij in het gehele Britse Imperium, en daardoor ook in Jamaica, een eind. In 1944 kreeg Jamaica volledig zelfbestuur en algemeen kiesrecht, en het land werd onafhankelijk in 1962. In de Engelse tijd was de gouverneurszetel van Jamaica eerst Port Royal. Nadat deze stad in 1692 na een aardbeving in zee zonk, werd de hoofdstad verplaatst naar Spanish Town. Sinds 1872 is Kingston de hoofdstad.