Delphi is een archeologische plaats en een moderne plaats met 1500 inwoners in de gelijknamige gemeente Delphi, regio Centraal-Griekenland.Uit opgravingen is gebleken dat de hele site reeds vanaf het 5e tot het 3e millennium v.Chr. als neolithische nederzetting in gebruik was tot in de Minoïsche tijd, en al een heilige plaats was toen zij later (1375 - 1100 v.Chr.) door de Myceners werd overgenomen.
De orakelfunctie ging ook gewoon door nadat de site aan de god Apollon was gewijd. De attributen van de vroegere vruchtbaarheidsgodin werden op Athena overgedragen, die tevens de rol kreeg om haar halfbroer Apollon ter plaatse te beschermen. Oorspronkelijk werden hier Chtonische goden vereerd. Dat de plaats toen Pytho heette, wordt zelfs nog vermeld door Homerus. Volgens de mythe huisde hier in deze bergstreek in een ver verleden de draak Python, een zoon van de aardgodin Gaia (of Gè). Na zijn geboorte op het eiland Delos, nam de god Apollon de gedaante van een dolfijn (delphis) aan, en sprong in zee, op zoek naar een aangenamer plek om er een heiligdom te stichten. Zo ontdekte hij de woonplaats van Python, die hij doodde, waarna hij zijn cultus vanuit Kreta overbracht naar deze plaats, die sindsdien de naam Delphi droeg. Maar de naam van Python bleef in allerlei elementen voortleven. Zo werd Apollon hier vereerd als Apollon Pythios (onder meer tijdens de Pythische Spelen), en ook de benaming van de priesteres, de Pythia, verwijst naar Python.
Kaart van klassiek Delphi
Delphi was in de klassieke oudheid een der beroemdste cultusplaatsen van de god Apollon en het meest bezochte en gerespecteerde orakel van de gehele oudheid. Later werd hier ook de god Dionysos vereerd. Vanaf 590 v.Chr. werden te Delphi de Pythische Spelen gehouden, dat waren wedstrijden in muziek, dichtkunst en sport. Delphi beleefde een late bloei in de Romeinse keizertijd, vooral door de belangstelling van verscheidene keizers waaronder vooral Hadrianus. In 392 na Chr. werd het orakel gesloten door de christelijke keizer Theodosius I, die kort tevoren het christendom tot staatsgodsdienst verheven had.
Hotels in Delphi
Opgravingen
Opgravingen begonnen reeds in 1838. In 1860 is de École française d'Athènes hier begonnen te graven, nadat de bewoners van het op het oude Delphi gebouwde dorp Kastri, niet altijd goedschiks, naar een nieuwe woonplaats, het moderne toeristenstadje Delphi (ca. 1200 inw.), waren overgebracht. Alle vondsten uit het Grieks heiligdom (onder meer de beroemde Wagenmenner van Delphi, de Sfinx van Naxos, beeldwerkversieringen van de tempel en andere gebouwen) bevinden zich thans in het plaatselijke Archeologisch Museum. De archeologische vindplaatsen van Delphi staan sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst.
Kaart van klassiek Delphi
Beschrijving van de site
De bijzonder suggestieve ruïnes van het heiligdom liggen op ca. 500 m hoogte tegen de zuidelijke helling van de Parnassus, in Midden-Griekenland. In de verte kan men vanaf Delphi de Golf van Korinthe zien liggen.
Athena Pronaia heiligdom in Delphi
De hoofdingang tot de ommuurde heilige ruimte (of temenos) ligt in de zuidoostelijke hoek en wordt gevormd door het heiligdom van Athena Pronaia. Van hier vertrekt een steile Heilige Weg, geplaveid met kalksteen en marmer, naar de hoger gelegen Apollontempel.
Schathuizen
Langs deze zigzaggende weg komt de bezoeker achtereenvolgens voorbij de verschillende schathuizen: dat van Sicyon (ca. 500 v.Chr.), van Siphnos (ca. 525 v.Chr., in fraaie Ionische stijl) en Athena Pronaia (in Dorische stijl uit begin 5e eeuw v.Chr., en tussen 1903 en 1906 heropgebouwd).
Altaren
Rechts van de schathuizen zijn altaren gelegen, meestal uit de 6e eeuw v.Chr., waarvan het grootste bij de tempel van Athena hoort. Aan de inscripties kan men nagaan dat de kleinere resp. gewijd zijn aan Zeus, Athena, de Eileithyias en de Hygieias.
Archaïsche Athenatempel
De archaïsche tempel gewijd aan Athena is aan het eind van de 6e eeuw v.Chr. gebouwd. Het is een Dorische peripteros met 6 rijen van 12 zuilen, waarvan er nog drie overeind staan.
Tholos van Athena Pronaia
Voorbij de schatkamers ligt de Tholos van Athena Pronaia. Deze tholos bevatte 20 Dorische zuilen in het rond met een buitendiameter van 14,76 meter, en een tiental Korinthische (halve) zuilen aan de binnenzijde (het precieze aantal is onzeker). De tien halve binnenzuilen rustten lichtjes tegen de muur aan. Ze behoren tot de oudste voorbeelden van Korinthische zuilen van dit type. Tussen de buitenste zuilenring en de muren van de cella was er een nauwe doorgang met een delicaat decoratief dak dat conisch toeliep. Het was versierd met acroteria in de vorm van vrouwelijke figuren in een dansende pose. Er waren twee grote friezen, één rond de bovenzijde van de cellawand, de andere aan de buitenste rand van de tholos. Boven op de buitenste colonnade rustten epistylen met friezen van veertig trigliefen en metopen. De ingang lag op het zuiden.
De reliëfvoorstellingen, die de amazonomachia en de strijd tegen de centauren uitbeeldden, bevinden zich thans in het museum.
Kaart van klassiek Delphi
Nieuwere tempel van Athena
Ten westen van de tholos liggen de fundamenten van de nieuwe tempel van Athena. Hij was Dorisch, maar geen peripteros, en had slechts zes zuilen aan de voorkant. Het gebruik van de kamers van een aangrenzend gebouw, waar de tempel deels overheen staat, is nog onduidelijk. Deze Athenatempel werd in 373 v.Chr. aan de westkant opgericht, toen de oudere tempel aan de oostzijde door een aardbeving zou zijn vernield. De cella geeft in een pronaos uit op het zuiden. In de fundering zijn stukken van zuilen van de oudere tempel gevonden, die medio 7e eeuw v.Chr. wordt gedateerd, en dus één van de oudste monumentale tempels uit de antieke Griekse architectuur is.
Stoa van de Atheners
Tegen het terras van de Apollotempel aan ligt de Stoa van de Atheners, waar de op de Perzen behaalde en aan de god gewijde buit stond opgesteld. Deze bestond vooral uit wapens die de Atheners buit hadden gemaakt.
Sibillijnse rots
Tussen deze stoa en het schathuis van Athena ligt de Sibillijnse rots. Daar zou volgens de overlevering in archaïsche tijden de Sibille hebben gezeten die de orakels verleende.
Polygonale muur
De Polygonale muur werd gebouwd om het terras waarop de constructie van de tweede tempel van Apollon plaatsvond in 548 v.Chr. te ondersteunen. De naam komt van het veelhoekig metselwerk waaruit hij is opgebouwd.
ApollontempelDe huidige Apollontempel werd op het einde van de 6e eeuw v.Chr. gebouwd. In de cultusruimte (het adyton) bevond zich het – naar Oudgriekse normen - middelpunt van de aarde, aangegeven door een ronde steen, de omphalos (dit is navel).
Theater
In de noordwestelijke hoek van het heiligdom lag het grote theater (in zijn huidige vorm uit 2e eeuw v.Chr.), waar toneelstukken werden opgevoerd.
Kaart van klassiek Delphi
HippodroomBoven, en buiten de muren van de twee eigenlijke heiligdommen ligt het goed bewaarde stadion van de Pythische Spelen. Van de hippodroom is nog geen spoor teruggevonden, maar de locatie van het stadion en wat overblijfselen van de steunmuren leiden tot de conclusie dat deze zich op de vlakte los van het stadsdeel bevond en ver verwijderd van de Peribolos van Appolon.
Bron van Castalia
Beneden het heiligdom van Apollon ligt in de ravijn van de Phaedriades van een monumentale rotsfaçade voorzien de heilige Bron van Castalia, waar de gelovigen die het orakel raadpleegden zich eerst ritueel dienden te zuiveren. De bewaarde overblijfselen zijn die van twee monumentale fonteinen die gevoed werden uit de bron. Ze dateren uit de Archaïsche Griekse en uit de Oud-Romeinse periode.
Gymnasium
Daaronder, nog verder dalwaarts ligt op een smal plateau een vrij goed bewaard gebleven gymnasium (4e eeuw v.Chr.) west van het langgerekte Heiligdom van Athena Pronaia (in de volksmond de Marmariá, dit is Marmergroeve, genoemd).
Kaart van klassiek Delphi
Kaart van klassiek Delphi - Google Maps