Ljubljana is de hoofdstad van Slovenië. Het stedelijke gebied heeft 310.000 inwoners (2003) en is gelegen aan de rivier de Ljubljanica.

Ljubljana is niet groot, maar wel erg veelzijdig. De oude stad bevat gebouwen uit vele perioden, zoals de Renaissance en het classicisme, maar ook veel modernere gebouwen zijn er te vinden. De bekendste bouwwerken zijn de drie bruggen en het kasteel "Ljubljanski Grad". In de stadsdelen om het stadscentrum heen staan veelal gebouwen uit de communistische tijd. Veel gebouwen in de stad zijn ontworpen door de Sloveense architect Jože Plečnik die nadrukkelijk zijn stempel op de stad heeft gedrukt. Gebouwen als de universiteitsbibliotheek, verschillende kerken, en het stadion van Ljubljana zijn door hem ontworpen, evenals de markt, de drie bruggen en een begraafplaats.

In de tijd van de Romeinse hegemonie, van de eerste eeuw voor Christus tot de 5e eeuw na Christus, werd de nederzetting op de plek van het huidige Ljubljana 'Emona' genoemd.

Vervolgens werd Emona diverse malen binnengevallen door onder andere de Barbaren en werd in 452 na Christus uiteindelijk verwoest door de Hunnen onder leiding van Attila. De Slaven begonnen zich te vestigen in dit gebied in de 6e eeuw na Christus. Van deze Slavische kolonisatie is weinig bekend, maar oude Slavische graven die gevonden zijn in verschillende delen van Ljubljana bevestigen de geleidelijke ontwikkeling van nederzettingen. De eerste feodale overheersing vond plaats rond het jaar 1 en Ljubljana werd hiervan het centrum.

Ljubljana werd voor het eerst in geschriften tussen 1112 en 1125 teruggevonden. De historische opmars van de stad begon eigenlijk pas in de 13e eeuw, toen Ljubljana de hoofdstad van het hertogdom Krain (Krajnska) werd. In 1335 stond dit hertogdom onder Habsburg gezag en dat zou zo blijven tot 1919. De stad zou onder de naam Laibach zes eeuwen lang onderdeel van de Oostenrijks-habsburgse cultuursfeer blijven. Vanaf het einde van de Middeleeuwen nam de stad kreeg ze een rol in de culturele herleving van de Sloveense natie. Vooral het protestantisme, de meest invloedrijke sociale beweging in de 16e eeuw, was daarbij van groot belang. Primož Trubar, die de Slovenen in 1550 het eerste gedrukte boek gaf, was werkzaam de stad. De contrareformatie maakte daaraan een einde en bracht de stad meer dan voorheen al het geval was in de Duitstalig-Oostenrijkse cultuursfeer. Maar ook Italiaanse invloeden bepaalden de lange periode van contrareformatie. Pas in de eerste helft van de 19de eeuw zouden romantisch-literaire publicisten als Franko Prešeren en Ivan Cankar de strijd om de culturele vrijheid en de nationale ontwikkeling in Ljubljana voortzetten.

In 1693 werd een wetenschappelijke academie, de Academia operosorum Labacensis, opgericht. Het werd gevormd naar de Italiaanse wetenschappelijke academies, en gaf een stimulans om het gebouw te gebruiken als de eerste openbare bibliotheek. Academia operosorum, die geassocieerd werd met theologen, advocaten, natuurkundigen en filosofen, werd samengevoegd met de Academia incoltorum (voor kleinkunst) en de Academia philharmonicum in 1701. Met de oprichting van deze academies werd Ljubljana een belangrijk cultureel en wetenschappelijk centrum met banden met Italië en Oostenrijk. Academia philharmonicum gaf onderdak aan Italiaanse muziek en een klein orkest werd opgericht - een van de eerste buiten Italië. De ereleden van het filharmonisch genootschap die tegen het einde van de 18e eeuw tegen de tradities van dit orkest ingingen, waren Haydn, Beethoven, Paganini, Brahms en later werd het orkest ook nog geleid door Mahler

Ljubljana had een belangrijke rol ten tijde van Napoleon toen, tussen 1809 en 1813, het de hoofdstad werd van de bij het Franse Keizerrrijk ingelijfde Illyrische provincies, die zich over Dalmatië uitstrekten tot Dubrovnik.

Na de val van Napoleon werd de oude situatie hersteld. Pas de bouw van de Wenen-Triëst-spoorweg (1849-57), die Laibach-Ljubljana met de wereld verbond, bracht, na eeuwenlange stagnatie, de ontwikkeling van de stad in een stroomversnelling waarin Laibach steeds meer Ljubljana zou gaan worden, zeker toen de Duitstalige burgerij in de jaren zestig eerst haar meerderheid onder de inwoners en wat later ook haar meerderheidspositie in de gemeenteraad verloor. De Duitse taal, toentertijd nog de internationale verkeerstaal van geheel Midden-Europa, zou in het middelbaar en hoger onderwijs echter tot het einde van de Habsburgse tijd een dominante positie blijven behouden.

Ljubljana heeft twee keer een aardbeving meegemaakt: de eerste in 1511 en de tweede in 1895, toen de stad zwaar beschadigd werd. Reconstructie gaf de stad toen een eigentijds imago, en Art Nouveau meesterwerken vulden de oudere Barokke architectuur aan. De Eerste Wereldoorlog was de aanleiding voor de breuk met de Habsburg dynastie. Oostenrijk-Hongarije viel uit elkaar en Slovenië en daarmee Ljubljana sloten zich aan bij de nieuwe staat, het Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen.

Na de Duits-Italiaanse bezetting van dit deel van Joegoslavië, tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1941, werd Slovenië verdeeld en geannexeerd. Het westen en zuiden kwamen met de stad (nu onder de naam Lubiana) aan Italië.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Ljubljana opnieuw de hoofdstad van Slovenië, nu een van de zes republieken van de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië.

Op een nationaal referendum, dat gehouden werd op 23 december 1990, stemden de inwoners van Slovenië vóór onafhankelijkheid en soevereiniteit en op 25 juni 1991 verklaarde de Republiek Slovenië zijn onafhankelijkheid. Hiermee werd Ljubljana de hoofdstad van een nieuwe staat, het hart van het politieke, economische, culturele en wetenschappelijke leven van de Sloveense natie. De volgende significante mijlpaal voor Ljubljana was de toetreding van Slovenië tot de Europese Unie op 1 maart 2004

Bezienswaardigheden

Ljubljana heeft als kleine, moderne hoofdstad een bijzondere binnenstad met veel bezienswaardigheden. De rijke geschiedenis van Ljubljana heeft een stempel gedrukt op het karakter van de stad. Zo staan er in Ljubljana veel bijzondere gebouwen (vaak een mix van Barok en Jugendstil) die ontworpen zijn door grote architecten, zoals Jože Plečnik. Met name in het hart van de stad - langs de Ljubljanica-rivier en rond de Tromostovje (drie bruggen) en het marktplein - zijn veel bouwwerken met een hoge historisch- en culturele waarde te vinden. De kasteelheuvel met daarop Ljubljanski Grad domineert het stadsbeeld en het beklimmen van de heuvel (te voet of per raillift) en het bezichtigen van het kasteel is voor toeristen de populairste attractie.

    Prešerenplein
    Stolnica (Kathedraal)
        Škofijski Dvorec (Bisschoppelijk Paleis)
        Semenišče (Seminarie)
        Vodnikov Trg (Vodnik Plein)
    Ljubljanski Grad (kasteel)
    Rotovž (stadhuis)
    Pleinen
        Mestni Trg (Stadsplein)
        Stari Trg (Oude Plein)
        Gornji Trg (Hoge Plein)
        Levstikov Trg (Levstik Plein)
        Trg Francoske Revolucije (Plein van de Franse Revolutie)
        Kongresni Trg (Congresplein). Dit plein heeft ook andere namen zoals:
            Park Zvezda (Sterren Park)
            Trg Revolucije (Plein van de Revolutie)
            Sidro ('Anker')
            Trg Osvoboditve (Plein van de Onafhankelijkheid, de officiële naam van 1945 tot 1990)
        Trg Republike (Plein van de Republiek)
    Rimski Zid (Romeinse muur en monumenten uit de oudheid)
    Narodni Muzej (Nationaal Museum)
    Moderna Galerija (Museum der Moderne Kunsten)
    Narodna Galerija (Nationale Galerie)
    Opera
    Nebtičnik ("Wolkenkrabber")
    Slovenska Akademija Znanosti in Umetnosti (Sloveense Academie voor Kunst en Wetenschappen)
    Narodna in Univerzitetna Knižnica (Nationale en Universitaire bibliotheek)
    Uršulinska Cerkev (Ursulinenkerk van de Heilige Drieëenheid)