Windhoek (soms in het Duits: Windhuk) is de hoofdstad en de grootste stad van de Republiek Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een hoogte van circa 1650 meter en heeft waarschijnlijk meer dan de 300.000 inwoners.
De naam is afgeleid van Winterhoek, de boerderij waar Nama-leider Jonker Afrikaner is geboren. Sinds 1891 is Windhoek de hoofdstad van het land. Tijdens de Zuid-Afrikaanse bezetting, ten tijde van de apartheid, moesten blanken, kleurlingen en zwarten strikt gescheiden wonen. Blanken woonden in de stad, kleurlingen en zwarten woonden in de townships. Het township voor kleurlingen in Windhoek heet Khomasdal, voor de zwarten is het Katutura. De enige internationale luchthaven van Namibië, Hosea Kutako International Airport, ligt 45 kilometer buiten Windhoek.
Voor meer informatie zie ook onder de kaart
De omgeving van Windhoek stond bekend om zijn warme bronnen en dit is terug te vinden in de traditionele namen. De stad Windhoek was namelijk oorspronkelijk bekend onder twee namen; Ai-Gams (KhoiKhoi voor Warme Bronnen) en Otjomuise (Herero voor Plek van Stoom).
Over de huidige naam zijn verschillende theorieën in omloop. Waarschijnlijk werd de stad vernoemd naar het Windhoekgebergte nabij Tulbagh in de toenmalige Nederlandse Kaapkolonie door kapitein Jan Jonker Afrikaner. Die zich vanwege de voortdurende aanwezigheid van water vestigde in het gebied. Hij en zijn volk vestigden zich in het gebied waar nu de buitenwijk Klein Windhoek is.
Hoewel het gebied binnen bereik was van de Nederlanders in de Nederlandse Kaapkolonie was er van kolonisatie door Nederland geen sprake. In de jaren 40 van de negentiende eeuw bouwde de vader van Jan Jonker Afrikaner, Jonker Afrikaner, een kerk voor 500 mensen. Het gebouw werd ook als school gebruikt. Al snel kwamen twee missionarissen uit het huidige Duitse Rijnland, genaamd Carl Hugo Hahn en Heinrich Kleinschmidt, er lesgeven. Missionarissen uit Duitsland begonnen er kort na 1840 met lesgeven. De twee Duitsers werden al snel opgevolgd door de methodisten Richard Haddy en Joseph Tindall. Windhoek kende een korte periode van vooruitgang, maar twee Afrikaanse stammen, de Nama en Herero, maakten de vestiging van de buitenlanders met de grond gelijk. In 1873 werd door Hahn, die terugkeerde naar Windhoek, gerapporteerd dat er van de vestiging niets meer over was.
Nadat de Nederlanders de Kaapkolonie moesten afstaan aan de Britten groeide de interesse in het gebied. De Walvisbaai, die de Nederlanders ooit verlieten bij gebrek aan interesse, werd in 1878 het eerste deel van het huidige Namibië dat werd gekoloniseerd. De haven werd bestuurd vanuit de Britse Kaapkolonie, het achterland was nog door geen enkel land geclaimd tot de opkomende grootmacht Duitsland dat ook graag koloniën wilde er zijn oog op liet vallen. In 1884 riep Duitsland het protectoraat Zuidwest-Afrika uit. In 1890 werd een legereenheid (Schutztruppe) onder bevel van majoor Curt von François naar Windhoek gezonden. Het Duitse garnizoen in Windhoek wierp zich op als buffer tussen de regelmatig oorlog voerende Nama en de Herero.
De huidige plaats Windhoek werd op 18 oktober 1890 gesticht toen Von François de fundering voor het fort Alte Feste legde. Tot aan het begin van de 20e eeuw ontwikkelde de plaats zich langzaam, met alleen hoognodige gebouwen voor het bestuur van de kolonie. In Klein Windhoek werd er op bescheiden schaal landbouw bedreven met fruit, tabak en melkvee.
Na 1907 ontwikkelde Windhoek zich sneller. Uit binnen- en buitenland trok men naar de stad. Vooral uit Duitsland en het huidige Zuid-Afrika (met name Afrikaners) emigreerde men naar Windhoek. Bedrijven werden gesticht in de Kaiser Strasse (tegenwoordig Independence Avenue) en tegen de heuvelrug om de stad. Ook werden er drie pittoreske kasteeltjes gebouwd.
Door de Eerste Wereldoorlog kwam er een einde aan het Duitse koloniale tijdperk. Op verzoek van het Verenigd Koninkrijk werd Windhoek in mei 1915 bezet door het Zuid-Afrikaanse leger en vijf jaar lang werd Windhoek door militairen bestuurd. De bezetting was een groot twistpunt binnen Zuid-Afrika omdat de rechtse en conservatieve Boeren niet wilden vechten tegen broederland Duitsland. De Duitsers zijn namelijk na de Nederlanders de grootste groep voorvaders van de Nederlandssprekende (pre-Afrikaans) blanken. Zij vochten liever tegen de Britten, de traditionele vijand van de Slag om Muizenberg, de Slag om Blauwberg en de twee Boerenoorlogen. In de daaropvolgende jaren kwam de ontwikkeling van Windhoek en Namibië in het algemeen tot stilstand. Vanaf 1928 werd er begonnen met het verharden van de wegen in de stad. Pas na de Tweede Wereldoorlog kwam de ontwikkeling van Windhoek weer op gang en verbeterde het economisch klimaat. Na 1955 werden grote publieke projecten begonnen, zoals het bouwen van nieuwe scholen en ziekenhuizen.
De stad is gelegen in het centrum van het land en is verdeeld in verschillende wijken: Academia Auasblick Avis Cimbebasia Dorado Park Eros Eros Park Goreangab Hakahana Hochland Park Katutura Khomasdal Kleine Kuppe Klein-Windhoek Lafrenz Industrial Area Ludwigsdorf Luxury Hill Northern Industrial Olympia Otjomuise Pioneers Park Prosperita Rocky Crest Southern Industrial Suiderhof Wanaheda Windhoek Centrum Windhoek Noord Windhoek West