De Toren Overhoeks is een bijna tachtig meter hoge kantoortoren aan de IJ-oever te Amsterdam-Noord. De toren is in 1966 ontworpen door de Nederlandse architect Arthur Staal in opdracht van Koninklijke Shell. Hij wordt in de volksmond "de Shelltoren" genoemd en was lange tijd het hoogste gebouw van Amsterdam.

Rond 1965 besloot de directie van Shell aan de IJ-oever een nieuw gebouw te laten bouwen voor de directie en de algemene diensten van het Shell-laboratorium. Arthur Staal werd gekozen als architect. Omdat het terrein maar klein was zou het nieuwe gebouw een toren moeten worden. Staal ontwierp een kantoortoren die 45° gedraaid staat ten opzichte van de IJ-oever. Hieraan ontleent de toren zijn officiële naam.

In maart 1966 werd begonnen met het heien van een fundering op de tweede zandlaag onder Amsterdam. Het voor de funderingsvloer gebruikte beton bleek van slechte kwaliteit en in juli 1967 werd de vloer opgeblazen met dynamiet. Vervolgens werd een nieuwe vloer gestort die eind 1967 klaar was. In 1971 werd de toren opgeleverd.

In 2003 werd het Shell-terrein aangekocht door de gemeente Amsterdam, en in 2007 werd de gevel van Toren Overhoeks opgeknapt. De gevel werd donkergroen geschilderd en er werd overdwars in grote letters het woord "overhoeks" op gezet.

In 2009 zal Shell de kantoortoren verlaten. Deze zal worden omgebouwd tot bedrijfsverzamelgebouw in de naar de toren genoemde wijk Overhoeks die op het voormalige Shell-terrein wordt ontwikkeld.