Park Güell is een stadspark in het Spaanse Barcelona in het stadsdeel Gràcia in het noordoosten met een oppervlakte van 15 ha met dichte pijnbossen, lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein. Een bonte bank (een reuzenslang) kronkelt door het park (het aards paradijs) als rendez-vousplaats (de appel).
In het verleden was het park twee hectare groter, bronnen noemen 17,2 ha. 'Park' is officieel geschreven met een ´K´ naar het Engelse ´Park´. Toen Antoni Gaudí met de aanleg begon, trof hij er een een braakliggend terrein zonder water of vegetatie. De adellijke Eusebi Güell gaf Gaudi in 1900 de opdracht voor de aanleg van een tuindorp of woonwijk. Dit werd geen succes: er werden twee huizen verkocht en in één van die huizen trok Gaudi in. Barcelona toonde als stad geen interesse voor dit mega-project. Gaudí nam de opdracht om zijn idee over een op de natuur geïnspireerde architectuur vorm te geven. Gaudi dacht aan een recreatiepark, Güell dacht aan een tuinstad. Inspiratie deed Güell op tijdens zijn buitenlandse reizen, waarbij hij de Engelse landschapstuinen en de romantische tuinarchitectuur bewonderde, vandaar het Engelse 'Park'.
Dit leidde tot het gesteente groeiende pergola's, harmonieus in het landschap geïntegreerde trappen, paden en golvende, veelkleurige, mozaïekversieringen, waarmee Gaudí zijn sociale engagement laat zien. Anderen interpreteren dit project als een moment waarop Gaudi zijn goddelijke inspiratie liet zien. Güell hield zich intensief bezig met sociale hervormingen: het park was bedoeld als burgerwoongebied, niet als recreatiepark voor dagjesmensen. Er waren zestig driehoekige percelen gepland op een brede, steile en zonnige helling. Twee percelen werden verkocht.
Markante onderdelen zijn de ingang met portiersloge en portierswoning, het hek, de zuilengalerij, de dubbele trap met Salamander (als Draak betiteld) en de zitbank. Zowel zitbank als Salamander bestaan uit ontelbare mozaïekstukjes.
In het park staat het Casa Museu Gaudí, een klein Gaudí-museum en in de vroegere portiersloge, links aan de ingang, is de souvenirwinkel. De vroegere portierswoning, rechts aan de ingang, herbergt het kantoor van de parkgidsen en is uitzonderlijk toegankelijk.
Het park staat, samen met andere werken van Gaudí sinds 1984 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.